Licht en donker

We hebben allemaal wel eens momenten waarop we ons even niet goed en gelukkig voelen. Persoonlijk word ik altijd een beetje achterdochtig van mensen die altijd maar zeggen dat het geweldig met ze gaat. Dat is misschien een vooroordeel maar het komt op mij altijd een beetje onecht over. Mentale gezondheid is een onderwerp waar gelukkig nu veel meer over gesproken wordt dan vroeger. Bovendien zijn er talloze manieren om ervoor te zorgen dat je beter in je vel kunt komen te zitten. Dat is ook nodig want de maatschappij verwacht van ons dat we volle bak werken, carrière maken, sociaal een sprankelend leven hebben en misschien ook nog een gezin runnen. Hoe dan ook is de druk hoog. Dan is er weinig ruimte om je even niet ok te voelen. Dus proberen we zo snel mogelijk van dat gevoel af te komen, want….we moeten door.

Als we ons om wat voor reden dan ook niet oké voelen, dan begint vaak het piekeren en tobben en voor je het weet zit je op een plek waar je maar lastig uitkomt. Natuurlijk is het heel zinvol om bij jezelf in te checken om te onderzoeken wat er gaande is en óf er een oorzaak is voor hoe je je voelt. Of je bezig bent met de juiste dingen, of je goed naar jezelf en naar je lichaam luistert, of de balans tussen alles wat moet en mag nog een beetje op orde is. Maar ons brein doet daar nog een schepje bovenop. Want hoe sneller we de oorzaak duidelijk hebben, hoe sneller we weer gewoon verder kunnen gaan met ons dagelijks leven.

Groeikansen

Maar is het ook nuttig om je soms niet helemaal oké te voelen? En is het dan altijd nodig om een oorzaak te vinden? En het liefste ook direct een oplossing? Het is ook prima om gewoon te accepteren dat het even niet zo lekker loopt en erop te vertrouwen dat het wel weer over gaat. En er vooral even niet te veel van te vinden. Het is de pendule van het leven. Die kan alleen maar uitslaan naar de positieve kant, als je ook soms de negatieve dingen aantikt. Het draait niet alleen maar om leuke en fijne dingen maar ook om momenten die lastig en moeilijk zijn. Hoe wil je daarmee omgaan? Stop je die momenten weg, negeer je ze om zo snel mogelijk van dat gevoel af te zijn? Dan loop je het risico dat jouw pendule uiteindelijk een beetje in het midden blijft hangen en je dus ook maar lastig écht geluk kunt voelen.

Juist in de momenten dat het leven niet vanzelf gaat of zelfs tegen zit, zitten de meeste groeikansen. Het belangrijkste is dat we de momenten durven en kunnen doorvoelen zonder onszelf er helemaal in te verliezen. Het leert ons de grenzen van onze eigen veerkracht te verkennen en te verleggen. En als we die gevoelens zoals angst, verdriet, eenzaamheid of machteloosheid onder ogen durven zien en accepteren, kunnen we groots groeien. Of zoals Froukje het mooi omschrijft in haar nummer Licht en Donker: 'Er ligt liefde op de bodem van de oceaan'. Even diep duiken kan dus ook iets moois brengen.

Levenskunst

Ik heb al eerder iets geschreven over het vinden van je levensmissie en hoe het nog niet zo makkelijk is om die levensmissie te omschrijven. Het is prachtig als je een doel hebt, als je iets wilt worden, zijn of doen. Misschien heb ik daar altijd wel te zwaar aan getild. Ik vond het nogal teleurstellend dat ik niet die grote stip op de horizon had. Want hoe lekker is dat! Dat je weet waar je naartoe wilt werken.

Het woord levenskunst komt de laatste tijd vaker terug in mijn dagboeken. En onlangs kwam ik (toevallig?) een boek tegen van de Vlaamse psychiater Dirk de Wachter. De Wachter beschrijft in zijn boek ‘De kunst van het ongelukkig zijn’ dat iedereen streeft naar geluk maar dat we maar weinig geduld en tolerantie hebben voor het ongeluk in ons leven. We moeten weer leren om te gaan met de lastige dingen. En niet zozeer streven naar geluk maar meer naar zingeving en verbondenheid.  

“Het idee dat het leven vooral leuk moet zijn, is (..) de ziekte van deze tijd. Liever zag ik de barstjes. Beter zouden we leren ook een beetje ongelukkig te zijn.”

-Dirk de Wachter-

En daarom vind ik levenskunst zo’n fijn woord. Het heeft geen doelstelling maar gaat over veerkracht, vaardigheden, ontwikkeling en acceptatie. Het kunnen omgaan met alle facetten van het leven. Want juist in de lastige momenten toont het leven zich, niet in het bubbelbad op een tropisch eiland (nog zo'n mooie quote van Dirk de Wachter).

Geluk is dus geen doel op zich maar een gevolg van het kunnen doorvoelen van jezelf en anderen en van verwondering over dingen waar je wellicht niet zo snel een oorzaak of oplossing voor hebt. Dat is mijn levensmissie.

Liefs,

Ineke

---

Want ergens tussen licht en donker

Zijn we diep gezonken

Er ligt liefde op de bodem van de oceaan

Ik kan nooit meer slapen

Want ik moet het halen

Ik moet heel diep duiken voor de zon weer ondergaat