Lentekriebels

Wat is het toch heerlijk als de temperatuur stijgt en de zon zich steeds vaker en langer laat zien. Na een lange periode van kou (in ons geval vooral regen) bloeien we letterlijk weer op als de lente in aantocht is. Wanneer die lente officieel begint, laat ik in het midden. Je hebt de astronomische lente die begint op 20 maart en de meteorologische lente die begint op 1 maart en dan is er ook nog de energetische benadering. Voor mij begint de lente als ik de eerste nieuwe groene sprietjes uit de aarde zie komen, als ik zie dat de bomen gaan uitlopen en als de dagen langzaamaan langer worden.

Leven met de seizoenen

Inheemse volken hebben een diepgaande kennis van de seizoenen en hoe deze de natuur beïnvloeden. Deze kennis is vaak gebaseerd op observaties van veranderingen in het gedrag van dieren en de groei van planten. Door deze veranderingen te begrijpen, kunnen inheemse volken zich makkelijk aanpassen aan de seizoenen en hun omgeving beter beheren.

Volgens de Traditionele Chinese Geneeskunde is het afstemmen op het ritme van de natuur een belangrijke bron van vitaliteit. We zijn effectiever als we meebewegen met de seizoenen omdat de natuurlijke energiestroom om ons heen onze eigen energie versterkt.

Ik denk dat we deze kennis een beetje zijn kwijtgeraakt in het westen. We leven volgens bepaalde vaste patronen die maar weinig aangepast zijn op de seizoenen. Patronen die zich iedere dag min of meer op dezelfde manier herhalen, werken, naar school, sporten, sociale verplichtingen. En dan hebben we opeens ‘last’ van bijvoorbeeld een winterdip.

Omarm je winterdip

Ik heb er ook last van gehad hoor. In de winter mis ik het licht en de energie van de zomer, het buiten zijn, dansen in de zon en mensen om me heen. Maar inmiddels heb ik steeds meer geleerd om ook de winter te waarderen. De natuur gaat in ruststand, en dat geeft ons de mogelijkheid onze innerlijke wereld te verkennen. Voor mij is het een tijd van rust en bezinning, mezelf lekker voelen in mijn eigen huis en genieten van een goed glas rode wijn (oh nee…dat doe ik in de zomer ook). Ik probeer het simpelweg een beetje rustiger aan te doen en zoveel mogelijk buiten te zijn als het weer het toelaat. Lukt dat altijd? Zeker niet…maar ik ben me er wel meer bewust van en dat helpt enorm.

Lentefeesten

Niet voor niets dat de start van de lente op veel plekken uitgebreid wordt gevierd. Het is een nieuwe periode die aanbreekt na de soms donkere wintermaanden, waarbij de zon weer krachtiger wordt, en met het toenemen van de warmte ook de aarde weer vruchtbaar wordt. Sommige inheemse groepen in Noord-Amerika vieren de komst van de lente met ceremonies die de wedergeboorte van de natuur markeren. Dit zijn dan vaak ceremonies met dans, zang en offers aan de natuur.

Het lentefeest dat door onze Keltische en Germaanse voorouders werd gevierd heet Ostara. Bij het aanbreken van de lente werd stilgestaan bij de geboorte van de natuur, dat te zien was in de geboorte van lammeren, bloemen die uit de aarde omhoog komen en de knoppen en het frisse groen aan de bomen. Ostara is een Germaanse lentegodin. Zij heeft een haas en een ei als symbool van de vruchtbaarheid. Die heidense symboliek zie je nu nog steeds terug in de Paasgebruiken. Het beschilderen van eieren werd overigens al door de Egyptenaren gedaan, die vervolgens de eieren uitdeelden aan dierbaren om de heropleving van de natuur te vieren.

Een nieuw begin

De lente is dus het seizoen van wedergeboorte en vernieuwing. De natuur ontwaakt langzaam uit haar winterslaap en het nieuwe groen en de zon geven ons energie en vitaliteit. Het vertelt ons ook dat we allemaal in zekere zin een frisse start kunnen maken (die voorjaarsschoonmaak is er ook niet voor niets) en dat we achter mogen laten wat niet meer dient.

De seizoenen herinneren ons eraan dat er constant een andere vorm van groei en verandering is. Of het nu lente, zomer, herfst of winter is. Hoe mooi zou het zijn als we in elk jaargetijde de kracht en de lessen van de natuur weer wat meer integreren in ons leven.

Fijne lente!

Ineke

---

Lente

Het ene is nog mooier dan het andere,

de appelboom, de perelaar

en zienderogen staan ze te veranderen,

ik sta erbij en kijk er naar.

‘k Heb er geen hand voor uit hoeven te steken

mijn hand is trouwens daarvoor veel te klein,

maar ik raak op al dit moois niet uitgekeken,

staat dit er allemaal voor óns, zou dat zo zijn?

Nu hier de witte bloesems uit de takken breken,

nu is de verre hemel even héél dichtbij en wat ik zie,

dat kan ik niet in woorden spreken,

er gaat vandaag gewoon een wonder door de wei.

-Toon Hermans-

---